aan: Besturen van Politieke Partijen
Geacht bestuur,
Ten behoeve van uw politieke programma leggen wij u het volgende voor inzake Drugsbeleid:
1. Het geldende verbod om drugs te produceren en te verkopen veroorzaakt -direct en indirect- rond de helft van de totale criminaliteit in ons land (1).
2. Dat verbluffende feit is de grote afwezige in het drugsdebat. Én -even merkwaardig- in het debat over veiligheid!
3. Kan het beter? Jazeker, en dat is bewezen. Door regulering.
4. Onder regulering verstaan wij het toestaan van productie en verkoop, onder voorwaarden die gericht zijn op een zo gering en veilig mogelijk gebruik.
5. Het 25-jarige experiment met de gereguleerde verkoop van cannabis via coffeeshops is uniek in de wereld. Het heeft bewezen dat regulering in het geheel niet leidt tot meer gebruik, noch van cannabis noch van de andere drugs. Gebruik en verslaving liggen in Nederland op of onder het Europese gemiddelde.
6. De coffeeshops hebben tevens bereikt dat honderdduizenden cannabisconsumenten geen strafblad hebben gekregen, geen intrekking van hun rijbewijs of erger zoals in andere landen.
7. Om de coffeeshops geheel uit de criminaliteit te trekken dient nu ook de kweek van cannabis gereguleerd te worden. Gemeenten staan ervoor in de rij. Al twee keer is een motie van die strekking in de Tweede Kamer aangenomen.
8. De overlast van drugstoerisme in de grenssteden is door Venlo effectief opgelost door verplaatsing van enkele coffeeshops naar buiten de bebouwde kom, vlakbij de grens. Dit verdient navolging.
9. Voor de overige drugs dienen proefprojecten te worden opgestart met regulering. Voorstellen daartoe liggen klaar.
10. Zodra de binnenlandse drugsmarkt is gereguleerd is er voor drugsbendes daaraan geen droog brood meer te verdienen. De zwarte markt schrompelt ineen. De werkdruk van politie en justitie wordt tientallen procenten lichter. De samenleving wordt substantieel veiliger.
11. De misdaad die het drugsverbod veroorzaakt kost elke Nederlander € 924 per jaar, en de handhaving ervan kost de overheid tenminste € 1,6 miljard per jaar (2). Drugsregulering biedt dus een formidabele kans voor lastenverlichting.
12. Bovendien wordt belasting op drugs geheven, de kwaliteit gecontroleerd en voorlichting wordt geloofwaardig. Drugs laten zich niet wèg-verbieden; ze zullen er altijd zijn (3). Een minderheid van gebruikers zal erdoor in de problemen raken, net als bij alcohol en tabak. Juist omdat drugs, ook cannabis, gezondheidsrisico’s meebrengen, is regulering noodzakelijk. Maar de drugscriminaliteit kunnen we missen!
Wij roepen u op, regulering van drugs in uw programma op te nemen en het taboe daarop te slechten!
Hoogachtend,
Raimond Dufour, voorzitter Stichting Drugsbeleid
1. zie ministerie van Justitie, WODC- Nationale Drugsmonitor, Jaarbericht 2007 (de meest recente bron): “In 2006 is driekwart van de ruim 300 onderzoeken naar ernstige vormen van georganiseerde criminaliteit gericht op de handel in of productie van drugs”.
En: “Tussen de 27 en 33 procent van de detentiejaren is opgelegd wegens een opiumwetdelict. Het aandeel wordt dus steeds hoger”.
Dat alles betreft de directe criminaliteit: dealers en runners, veelplegers, cannabiskweek in woonhuizen en loodsen, bolletjesslikkers, uit- en doorvoer. Daarbovenop komt de indirecte criminaliteit: omkoping, bedreiging, corruptie, zwart geld, witwassen en aantasting van economische sectoren via infiltratie met drugsgeld (onroerend goedhandel, horeca), afrekeningen tussen drugsbenden, enz.
Onze inschatting dat het drugsverbod de helft van de totale criminaliteit veroorzaakt is daarmee nog aan de voorzichtige kant.
2. WODC: totale kosten criminaliteit in 2006: € 31,5 miljard. Prof. Rigter (Erasmus-universiteit): kosten van rechtshandhaving van het drugsverbod over 2003: € 1,6 miljard. Daar bovenop komen nog de indirecte kosten, veroorzaakt door het drugsverbod als “criminogene multiplier”.
3. In landen met nòg draconischer vervolging zoals Frankrijk, Engeland en de VS liggen drugsgebruik en -verslaving (aanzienlijk) hoger dan in ons land.