Het probleem

In de loop van de vorige eeuw is vooral vanuit de Verenigde Staten een oorlog tegen bepaalde geestbeinvloedende middelen gevoerd. Maar die verboden zijn niet op schadelijkheid gebaseerd. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat legale drugs als alcohol en tabak schadelijker zijn dan veel illegale drugs. Het beleid is veel gevallen vele malen schadelijker dan de drugs zelf.

Een ‘normale’ activiteit als paardrijden blijkt bijvoorbeeld nog riskanter dan het gebruik van xtc. Het strafrecht is het enige dat op dit moment deze xtc reguleert.

Het blijkt dat de risico’s van drugs vele malen worden vergroot door het verbod. Het geeft de markt aan criminelen, stigmatiseert gebruikers, en maakt de samenleving minder veilig dan een systeem met verstandige regulering.

Wat verstaan wij onder drugs?

Sommige mensen leggen de grens zo laag als suiker, wij leggen ‘m bij koffie. Drugs zijn in principe middelen met een psycho-actieve werking, en die mensen juist om díe reden tot zich nemen. Denk aan alcohol, tabak, XTC, opium, cannabis, cocaine, LSD, GHB of speed.

Er is een tijd geweest dat heroïne, cocaïne, opium en cannabis legaal verkrijgbaar waren, en zowel als medicijn als voor recreatie werden gebruikt. Nederland had bijvoorbeeld grote belangen in de opium- en cocaïneproductie en –handel.

Het is niet wenselijk om terug te gaan naar die vrije markt, maar het is belangrijk om te beseffen dat deze middelen destijds niet tot grootschalige ontwrichting leidden.

Beleid staat niet

in verhouding

tot de schade van drugs

In ons land gebruiken tegen de 1 miljoen mensen min of meer regelmatig drugs . In omliggende –strengere- landen is dat verhoudingsgewijs ongeveer hetzelfde. Het drugsbeleid heeft dus weinig effect op de omvang van gebruik.

Het repressieve beleid, het drugsverbod en de ‘war on drugs’ zelf leiden tot  maatschappelijke schade op tal van vlakken: milieuschade, corruptie en schending van basisrechten door stigmatisering.

Het is dus tijd voor een beter beleid.

De probleemgebieden

De productie, distributie en verkoop hiervan laten we nu over aan de georganiseerde misdaad. Dit heeft grote negatieve gevolgen voor de gezondheid, veiligheid, economie en samenleving. Deze staan hieronder beschreven.

Gezondheid

Doordat middelen verboden zijn, is het niet goed mogelijk om voorlichting te geven en daarmee de gezondheidsrisico’s te beperken. Daarnaast is er geen toezicht op productie, waardoor middelen soms levensgevaarlijk vervuild zijn.. Ook leidt het verbod tot een hogere drempel om hulp te zoeken in geval van nood.

Jongeren

Het huidige drugsbeleid zorgt dat we jongeren niet goed kunnen beschermen, zoals wel met alcohol en tabak gebeurt. In de puberteit en adolescentie zijn jongeren het meest kwetsbaar, maar dit is ook de periode in hun leven dat ze grenzen gaan opzoeken. Jongeren krijgen te horen dat alle drugs levensgevaarlijk zijn en dat je meteen verslaafd raakt. Als ze ontdekken dat deze verhalen grotendeels niet kloppen, denken ze dat het geen probleem is om drugs te nemen. Terwijl het nemen van deze middelen wel degelijk risico’s met zich meebrengt.

Milieu

Vanwege de illegale productie dumpen criminelen het chemisch afval in de natuur. Dit is slecht voor het milieu, maar zelfs een bedreiging voor het drinkwater. Gemiddeld worden ongeveer tien drugslabs per maand ontmanteld, maar dat is slechts het topje van de ijsberg.

Veiligheid en justitie

Het drugsverbod is een fiasco: de politie krijgt -volgens de Minister van Justitie- hooguit 10% van alle drugs te pakken. Maar het verbod zelf brengt enorm veel criminaliteit met zich mee. De grote winsten die criminelen dankzij het verbod kunnen maken, leiden tot keihard geweld en liquidaties waarvan steeds vaker ook onschuldige omstanders slachtoffer worden. Dit slokt zeker de helft van de mankracht bij politie en justitie op, waardoor die veel te weinig aan de andere criminaliteitsbestrijding toekomen.

Financieel en economisch

Het drugsverbod kost aan politie en justitie honderden miljoenen euro. Daarnaast infiltreert crimineel zwart geld steeds meer onze economie. En loopt de schatkist volgens schattingen 1 a 1,5 miljard euro mis aan belastingen en accijns. Het Ministerie van Financiën berekende –conservatief- dat legalisering van cannabisproduktie alleen al 183 miljoen euro bespaart bij politie en justitie en nog eens 260 miljoen euro oplevert aan belasting.

Ondermijning en corruptie

Het drugsverbod leidt tot steeds meer maatschappelijke ontwrichting. Italiaanse maffia-experts waarschuwen Nederland al jaren hiervoor. Onderwereld en bovenwereld raken steeds verder verweven. Eerst infiltreert de onderwereld de economie, daarna de politiek en tot slot de rechtsstaat. We zien dit door vastgoed dat met zwart geld wordt opgekocht, burgemeesters die worden bedreigd en toenemende corruptie.

Ethisch-filosofisch

Normaal ontstaat criminaliteit doordat iemand een ander tegen diens wil schade berokkent. Hier wil de drugsgebruiker echter juist zelf dat hem drugs worden verkocht.
Door dit tot misdaad te verklaren schept de Staat in feite kunstmatig misdaad. Drugsgebruik is een eigen keuze, je doet er een ander geen kwaad mee.

Drugsverdragen

Steeds meer landen overtreden inmiddels de internationale drugsverdragen door cannabis te legaliseren. Nederland is ook zo’n land met zijn coffeeshops, waarin de verkoop van (illegale) cannabis wordt ‘gedoogd’. De huidige verdragen zijn meer dan vijftig jaar oud; ze zijn toe aan herziening. Ze vormen -kennelijk- geen sta-in-de-weg voor regulering in Nederland.