28 oktober 2009
Aan: de leden van de Tweede Kamer, en de ministers van VWS, Justitie en Binnenlandse Zaken.
onderwerp: drugsbeleid- Brede Heroverweging
Dames en Heren,
Bij email dd 7 september j.l. gaven wij u onze visie op de 3 recente drugsrapporten:
het Rivm-rapport “Ranking van drugs”, de evaluatie van Wodc / Trimbos, en het rapport van de Commissie-van de Donk.
Wij pleiten daarin voor regulering van de cannabisteelt en voor proefprojecten met de andere drugs. Onze visie sluiten wij opnieuw als bijlage hierbij.
Inmiddels heeft de regering haar reactie op de 3 rapporten gegeven. Deze komt er op neer dat er een voorzichtige proef mag komen met een grotere voorraad bij coffeeshops. Verder blijft alles ongeveer bij het oude.
De Troonrede 2009 opent echter een unieke mogelijkheid:
“De regering zal het komende halfjaar fundamentele heroverwegingen voorbereiden op een twintigtal brede terreinen in de collectieve sector.(…)
Om bij te dragen aan het noodzakelijke herstel van de overheidsfinanciën zal onderzocht worden waar met twintig procent besparing maatschappelijke doelen kunnen worden gerealiseerd.”
In de Tweede Kamer heeft de regering gezegd dat daarbij geen taboes gelden.
Dat biedt de kans om een formidabel taboe te onderzoeken: regulering van drugs.
Onder regulering verstaan wij het toestaan van productie, verkoop en consumptie van drugs onder regels, die gericht zijn op een zo gering en veilig mogelijk gebruik en zo min mogelijk schade voor de samenleving.
Drugsregulering biedt royaal uitzicht op besparingen van 20% of meer. En op baanbrekende veiligheidswinst.
Angst onterecht.
Zoals bekend veroorzaakt het drugsverbod kolossale schade. Rond de helft van de totale criminaliteit in ons land is direct of indirect het gevolg!
Kan het niet anders en beter? Jazeker: het 30-jarige experiment van de coffeeshop wijst de weg. Het heeft immers bewezen dat de angst voor regulering van drugs niet terecht is.
Huidige kosten: Prof. Rigter (Erasmus-universiteit) berekende de kosten van rechtshandhaving van het drugsverbod door de overheid over 2003 op € 1,6 miljard (1). Dat cijfer is aan de zeer voorzichtige kant.
Daarbovenop komen de kosten voor burgers en bedrijven.
Het WODC berekende de totale kosten van de criminaliteit in ons land over 2006 op € 31,5 miljard (2). Als de helft daarvan op conto komt van de misdaad die het drugsverbod veroorzaakt kost het drugsverbod aan elke Nederlander € 924 per jaar.
Besparingen.
Een schrander beleid van regulering leidt tot het geheel of grotendeels verdwijnen van de zwarte binnenlandse markt. De kosten van handhaving door de overheid beperken zich dan tot het houden van toezicht op de legale markt, en bestrijding van het restant zwarte markt, export en doorvoer.
Er ontstaat een uiterst substantiële en structurele verlichting voor politie, O.M, rechterlijke macht en gevangeniswezen.
De vrijkomende capaciteit kan op 2 manieren worden aangewend: voor lastenverlichting voor de overheid, of voor extra bestrijding van de resterende criminaliteit. In het laatste geval dus: extra lastenverlichting voor burgers en bedrijven, bovenop die welke sowieso al ontstaat door het grotendeels wegvallen van de drugscriminaliteit.
Daarbovenop komen inkomsten voor de overheid uit belastingheffing op de productie en verkoop. Die zijn eveneens structureel en bedragen enkele honderden miljoenen per jaar.
Regulering van alle drugs komt de volksgezondheid en veiligheid ten goede, en betekent een lastenverlichting van miljarden voor overheid en samenleving. Regulering zal bij uitstek “zicht geven op financieel verantwoorde mogelijkheden om (…) beleid beter af te stemmen op problemen in de samenleving”(Troonrede).
Alle reden om het thema “drugsregulering” toe te voegen aan de taakopdracht van de reeds ingestelde Werkgroep Brede Heroverweging no. 15: Veiligheid en terrorisme! (zie bijlage).
Wij roepen regering en parlement op om dit aan Werkgroep 15 voor te leggen!
Hoogachtend,
mr R. Dufour – voorzitter van de Stichting Drugsbeleid
1) tijdschrift Addiction, 2006
2) Haarlems Dagblad dd 10-11-07